De Köttelpeer’n: geen slag in de lucht

Met het Denekamper carnaval sloeg de vlam in pan. En dat is niet zo vreemd. Want jaren voordat carnavalsvereniging De Köttelpeer’n officieel bestond, kende Denekamp al het zogeheten brandweercarnaval. De spuitgasten, befaamd om hun grote feestdrang, stonden onder leiding van commandant Johan Olde Dubbelink. De uitbater van het bekende café ‘De Kul’ liep voorop waar het ging om het organiseren van wijnfeesten, bierfeesten, tirolerfeesten en uiteindelijk ook carnavalsfeesten. Hoewel in eerste instantie nog besloten, ontstond naarmate het succes (net als de bankrekening van De Kul) groeide, het idee om officieel naar buiten te treden. Gesteund door een groot aantal nog jonge Kul-stamgasten was de oprichting van de eerste Denekamper carnavalsvereniging op 17 januari 1966 een feit.

Als natuurlijk leider en zoals al jaren gewend bij de brandweer, was ‘Johan Kul’ zelf de eerste Prins (Hugo I, naar de lokale Robin Hood: ridder Hugo van den Denekamp). De stamgasten, in die tijd ook actief als danssensatie Tiroler Holzhackerbub’n en later bij de organisatie van vele ‘doarper’ activiteiten en in de politiek bij Ommekeer ’70, volgden hun leider als Raad van 11. Geld voor mooie pakken was er nog niet. De nog ongetrouwde jongemannen moesten zich veelal beroepen op de vrijgevigheid van familie en vrienden.

In de jaren die volgen blijkt het georganiseerde feest der zotten in Denekamp geen slag in de lucht. De komst van de optocht (1967), de carnavalkrant (1968) en de gala (1970) dragen daar zeker aan bij. Vooral in de eerste jaren is de inbreng van de brandweer met diverse hoogheden nog groot. Dat daarnaast veel hoogheden uit de bouw komen is geen toeval; zij zijn wel gewend om (een feest) te bouwen.

De Kul bestaat niet meer. De meeste vrijgezelle jongemannen uit de begintijd van De Köttelpeer’n zijn al jaren getrouwd. Echter, hun kinderen zorgen er inmiddels voor dat de Denekamper carnavalstraditie ook in de toekomst niet verloren gaat.